Neymar

Neymar
Ney­mar

Ney­mar swo­ją pro­fesjon­al­ną kari­erę zaczy­nał w San­tosie. Od 2009 był pod­sta­wowym zawod­nikiem pier­wszej drużyny. Ney­mar w wieku 17 lat zade­bi­u­tował w meczu prze­ci­wko Oeste 7 mar­ca 2009 roku – San­tos wygrał 2:1, kole­jny mecz zagrał prze­ci­wko Mogi Mir­im tydzień później, pod­czas którego zdobył swo­ją pier­wszą bramkę w pier­wszej drużynie. Został uznany za najbardziej utal­en­towanego piłkarza z Amery­ki Południowej[1]. W pół­fi­nale Campe­ona­to Paulista 2009 w pier­wszym meczu prze­ci­wko Palmeiras na Está­dio Vila Belmiro zdobył gola na wagę zwycięstwa[2]. W finale jed­nak San­tos prze­grał z Corinthi­ans São Paulo 4:2 w dwumeczu[3]. Wys­tę­pa­mi w San­tosie został porówny­wany do jego idoli takich jak Robin­ho czy Pelé[4]. Swoi­mi umiejęt­noś­ci­a­mi przy­ciągnął uwagę takich europe­js­kich klubów, jak Man­ches­ter United[5], Real Madryt[6], FC Barcelona[7] oraz Chelsea[8]. Niek­tóre ser­wisy nazy­wa­ją go “Nowym Robinho”[9].

15 kwiet­nia 2010 zdobył 5 bramek prze­ci­wko Guarani Camp­inas w wygranym meczu przez jego drużynę 8–1[10] w Copa do Brasil. Ney­mar wraz z San­tosem wygrał mis­tr­zost­wa stanu São Paulo w 2010[11]„ gdzie Ney­mar strzelił 14 bramek w 19 meczach i otrzy­mał nagrodę dla najlep­szego gracza[12].

Po koń­cowym gwiz­d­ku meczu Ceará – San­tos Ney­mar wdał się w sprzeczkę z obrońcą Ceary João Mar­cosem. Chwilę później do akcji wkroczyła polic­ja, wtedy też odpy­cha­ją­cy Ney­mara kole­ga z drużyny Mar­quin­hos został uder­zony gumową pałką przez jed­nego policjanta[13].

15 wrześ­nia 2010 w meczu prze­ci­wko Atléti­co Goian­iense (wygranym 4:2) tren­er San­to­su Dori­val Júnior nie poz­wolił Ney­marowi egzek­wować rzu­tu karnego (zawod­nik nie wyko­rzys­tał w sezonie już kilku), który został podyk­towany po faulu na nim. Ney­mar głośno wyraz­ił wtedy swo­je niezad­owole­nie z decyzji tren­era, a telewiz­yjne kamery zare­je­strowały jego niestosowne zachowanie. Ney­mar później przeprosił, ale szkole­niowiec chci­ał go zaw­iesić na 15 dni. Gwiaz­dor San­to­su nie zagrał w następ­nej kole­jce z Guarani Camp­inas, a zarząd klubu zaży­czył sobie, by przy­wró­cić go do składu na mecz z Corinthi­ans. Júnior początkowo się zgodz­ił, ale później zmienił zdanie i został zwol­niony. Następ­ny tren­er San­to­su Marce­lo Martelote przy­wró­cił Ney­mara do składu[14].

Gareth Bale

Gareth_Bale_RMGareth Bale swo­ją kari­erę piłkarską zaczy­nał w juniorskim zes­pole Southamp­ton. Do pier­wszej drużyny został włąc­zony w roku 2005. W seniorskim zes­pole zade­bi­u­tował 17 kwiet­nia następ­nego roku w ligowym spotka­niu zMill­wall. W trak­cie pier­wszego wys­tępu miał 16 lat i 275 dni, czym stał się drugim najmłod­szym piłkarzem, który zade­bi­u­tował w pier­wszej drużynie Southamp­ton (pier­wszym był Theo Wal­cott). Debi­u­tanc­ki sezon zakończył z dwoma ligowy­mi wys­tę­pa­mi. 9 sierp­nia w meczu z Der­by Coun­ty zdobył swo­jego pier­wszego gola dla Southamp­ton. Wys­tąpił wów­czas w 28 ligowych spotka­ni­ach, strze­la­jąc w nich pięć bramek.

25 maja 2007 roku przeszedł za kwotę 10 mil­ionów fun­tów do Tot­ten­hamu Hot­spur. Pier­wszy wys­tęp w tym klu­bie zal­iczył 26 sierp­nia, kiedy to zagrał w prze­granym 1:0 ligowym spotka­niu z Man­ches­terem Unit­ed. Pier­wszego gola dla Tot­ten­hamu zdobył 1 wrześ­nia w zremisowanym 3:3 meczu z Ful­ham. Pier­wszy sezon w ekip­ie Spursówzakończył z ośmioma ligowy­mi wys­tę­pa­mi. Na początku w drużynie “Kogutów” wys­tępował jako lewy obroń­ca. W sezonie 2009/2010 został prze­nie­siony na lewą pomoc.

20 październi­ka 2010 roku Bale roze­grał mecz prze­ci­wko Interowi Medi­olanLidze Mis­trzów sezonu 2010/11strze­la­jąc klasy­cznego hat-tric­ka w drugiej połowie meczu, mimo że Tot­ten­ham prze­gry­wał 4:0 po pier­wszej połowie gra­jąc w dziesiątkę. Mecz zakończył się wynikiem 4:3 dla drużyny włoskiej.

W 2011 i 2013 został wybrany przez zawodowy związek piłkarzy (PFA) piłkarzem roku w Anglii.

1 wrześ­nia 2013 roku pod­pisał 6‑letni kon­trakt z Realem Madryt[2]. Według agen­ta FIFA Ernes­ta Bronzettiego kwo­ta trans­feru wyniosła 91,2 mil­iona euro[3]. 14 wrześ­nia zade­bi­u­tował w Primera División w spotka­niu zVil­lar­realem. Mecz zakończył się remisem 2:2, a sam Bale strzelił gola. Kil­ka dni później Bale zade­bi­u­tował w Lidze Mis­trzów w meczu z Galatasarayem; pojaw­ił się na boisku w 64. min­u­cie meczu, zmieni­a­jąc Isco. Spotkanie zakończyło się wygraną Realu 6:1. Swo­jego pier­wszego hat-tric­ka dla Realu Madryt strzelił 30 listopa­da 2013 roku w meczu z Realem Val­ladol­id. Ma w swoim dorobku kil­ka reko­rdów, między inny­mi jest najmłod­szymreprezen­tan­tem swo­jego kra­ju w his­torii i najmłod­szym zdoby­w­cą gola.

Portugalia

Portugalia
Por­tu­galia

Czas kwal­i­fikacji do Euro 2008 upłynął pod znakiem długiej i ner­wowej wal­ki o udzi­ał w turnieju oraz licznych ekspery­men­tów kadrowych. Por­tu­gal­czy­cy zan­otowali aż sześć remisów (m.in. dwukrot­nie z Fin­landią oraz Ser­bią i raz z Armenią), a ze zwycięzcą grupy – Pol­ską zdobyli tylko jeden punkt (1:2 i 2:2). Do ostat­niego meczu rywal­i­zowali o miejsce gwaran­tu­jące start w turnieju z Ser­ba­mi i Fina­mi. Podob­nie jak nieskuteczność zawod­ników, komen­tarze wywoły­wało zachowanie Sco­lar­iego, który na kon­fer­enc­jach pra­sowych wyzy­wał dzi­en­nikarzy, a w spotka­niu z Ser­bią rzu­cił się z pięś­ci­a­mi na jed­nego z zawod­ników rywali, za co został zaw­ies­zony na trzy mecze[3]. Humorów piłkar­zom i kibi­com nie popraw­iły wyni­ki w sparingach przed turniejem; Por­tu­galia uległa zarówno mis­tr­zom świa­ta Wło­chom (1:3), jak i aktu­al­nym mis­tr­zom Europy Grekom (1:2).

Brazyli­js­ki selekcjon­er przed mis­tr­zost­wa­mi dokon­ał znacznych i odważnych zmi­an w reprezen­tacji. Odsunął od kadry Nuno Valente, Tia­go i Costin­hę, a także – co wzbudz­iło najwięk­sze kon­trow­er­sje – Maniche’a. Brak powoła­nia dla doty­chcza­sowego lid­era drugiej linii Sco­lari tłu­maczył tym, że zawod­nik przez cały sezon był tylko rez­er­wowym w Interze Medi­olan. Inne prze­sunię­cia w jede­nastce zostały wymus­zone – Luis Figo i Paule­ta po mis­tr­zost­wach świa­ta zakończyli reprezen­ta­cyjne kari­ery. Ich miejs­ca w kadrze zajęli ich doty­chcza­sowi zmi­en­ni­cy, tj. Simão Sabrosa (29) i Nuno Gomes (32). Obaj zresztą byli kry­tykowani za nieskuteczność, a wśród słab­szych stron drużyny podawano właśnie brak kla­sowych napastników[3]. Maniche’a zaś zastąpił 22-let­ni João Moutin­ho (Sport­ing Lizbona), jeden z częś­ciej chwalonych graczy por­tu­gal­s­kich pod­czas turnieju[4]. Losu pomoc­ni­ka Interu nie podzielił bramkarz Ricar­do (32), cho­ci­aż ostat­ni sezon również spędz­ił głównie na ław­ce rez­er­wowych, gdyż po prze­jś­ciu do Betisu Sewil­la nie udało mu się wygrać rywal­iza­cji z Casto.

David Beckham

DavidBeckham
David­Beck­ham

Beck­ham zaczy­nał kari­erę zawodową w Man­ches­terze Unit­ed w którym grał jeszcze 10 lat. Na początku Beck­ham nie był pod­sta­wowym zawod­nikiem ” Czer­wonych Dia­błów “. Po dwóch lat­ach został wypoży­c­zony do drużyny Pre­ston North End, w której zagrał 5 spotkań strze­la­jąc 2 gole. Po powro­cie do Man­ches­teru wygrał z klubem 6 tytułów mis­trza ligi Ang­iel­skiej oraz ligę mis­trzów UEFA w 1999 roku pokonu­jąc Bay­ern Monachi­um 2:1. Man­ches­ter zdobył dwie bram­ki w końców­ce meczu, a Beck­ham udowod­nił że jest mis­trzem od stałych frag­men­tów gry. Co praw­da, nie strzelił gola, lecz obie bram­ki zawdz­ięcza się jego dośrod­kowan­iom z rzutów rożnych.

W 2003 roku Beck­ham pod­pisał kon­trakt z gigan­tem ligi Hisz­pańskiej – Realem Madryt. Kwo­ta jego trans­feru kosz­towała ” Los Galac­ti­cos ” aż 37 mil­ionów Euro. Beck­ham związał się z Realem na 4 sezony. David Beck­ham stał się pier­wszym Bry­tyjskim graczem który roze­gral pon­ad 100 spotkań w Lidze Mis­trzów. Beck­ham w Realu grał od 2003 roku do 2007. W ostat­nim sezonie dla tej drużyny wygrał ligę Hisz­pańską. Było to dla Beck­hama najważniejsze tro­feum zdobyte w tej drużynie — Beck­ham ostat­ni mecz w tym sezonie zagrał 17 czer­w­ca. W sty­czniu 2007 ogłosił, że opuś­ci Real i pod­pisze 5‑letni kon­trakt z Los Ange­les Galaxy