W ramach tego­rocz­nej edy­cji powsta­ły dwa spek­ta­kle, któ­rych pre­mie­ra odby­ła się na dużej sce­nie Bie­lań­skie­go Ośrod­ka Kul­tu­ry 19 lip­ca 2019 r. Przez dwa tygo­dnie mło­dzież pra­co­wa­ła nad wybra­ny­mi przez reży­se­rów tekstami.

„Bazyliszek i reszta ferajny”

Pod­sta­wo­wym zało­że­niem było wpro­wa­dze­nie uczest­ni­ków w świat teatral­ny poprzez zaba­wy i gry uru­cha­mia­ją­ce wyobraź­nię. Dla czę­ści uczest­ni­ków był to pierw­szy kon­takt z teatrem, dla­te­go istot­ne będzie uka­za­nie teatru jako prze­strze­ni dzia­łań gru­po­wych, wza­jem­nej odpo­wie­dzial­no­ści i dia­lo­gu. Dodat­ko­wym celem było zapo­zna­nie dzie­ci z legen­da­mi war­szaw­ski­mi, któ­re sta­no­wią ele­ment budo­wa­nia toż­sa­mo­ści. Pierw­szy tydzień poświę­co­ny był budo­wa­niu inte­gra­cji w gru­pie i pozna­wa­niu ele­men­tów aktor­stwa i teatru. Oprócz tego uczest­ni­cy pozna­li legen­dę o Bazy­lisz­ku – każ­de­go dnia czy­ta­li­śmy kolej­ne frag­men­ty legendy.

„Warszawa 1944 — 2019”

Gru­pa uczest­ni­ków wzię­ła udział w serii warsz­ta­tów doku­men­tal­nych, któ­rych celem było prze­ka­za­nie pod­sta­wo­wej wie­dzy w zakre­sie two­rze­nia for­my doku­men­tal­nej w sztu­ce. Był to rów­nież czas pod­sta­wo­wych ćwi­czeń aktor­sko-rucho­wych mają­cych na celu ośmie­le­nie i zain­spi­ro­wa­nie uczest­ni­ków do wspól­nej twór­czej pra­cy nad spektaklem.

Następ­nie uczest­ni­cy pro­jek­tu czy­ta­li wybra­ne rela­cje z Powsta­nia Warszawskiego.

Nastą­pił klu­czo­wy dla pro­jek­tu etap, jakim była roz­mo­wa z uczest­ni­ka­mi o tym, czym jest dla nich histo­ria, z któ­rą zetknę­li się pod­czas lek­tu­ry. Obiek­tem pra­cy doku­men­tal­nej sta­li się uczest­ni­cy pro­jek­tu, któ­rzy spro­wo­ko­wa­ni zosta­li do reflek­sji na temat ota­cza­ją­cej ich rze­czy­wi­sto­ści, w odnie­sie­niu do zetknię­cia z przeszłością.

Pro­jekt ma cha­rak­ter doku­men­tal­ny, w związ­ku z tym, mimo wstęp­nych zało­żeń, osta­tecz­na tema­ty­ka spek­ta­klu zależ­na była od reflek­sji i wnio­sków uczest­ni­ków pro­jek­tu, któ­rzy są real­nym obiek­tem pra­cy doku­men­tal­nej. Pra­ca warsz­ta­to­wa mia­ła być dla nich prze­strze­nią do twór­czej eks­pre­sji i pogłę­bio­nych prze­my­śleń. Efek­tem pra­cy jest spek­takl teatral­ny na pod­sta­wie autor­skie­go sce­na­riu­sza opie­ku­na pro­jek­tu, inspi­ro­wa­ny warsz­ta­to­wą pra­cą z uczestnikami.